Çocuklarda Öpücük Hastalığı
İnfeksiyöz Mononükleoz 

• Hastalık Ebstein-Barr virusu ile oluşur.
• Ağız ve boğaz salgıları ile bulaşır.
• Daha çok öpüşme ile geçtiğinden halk arasında öpücük hastalığı olarak bilinir.
• Ayrıca kan veya virus bulaşmış eşyalarla da geçebilir.
• Dünya nüfusunun %95’i erişkin döneme kadar bu virus ile karşılaşır.
• Özellikle çocuk ve gençlerde görülür.
• 2 yaşın altındaki çocuklarda genellikle belirti vermez.
• Hastalığın süresi ve şiddeti çok değişken olabilir.
• Hastalık çocuklarda genellikle hafif seyrederken, erişkinlerde daha ciddi ve uzun seyirlidir.
• Çocuklarda kuluçka süresi 10-14 gündür.
     

• En önemli belirtileri yüksek ateş, boğaz ağrısı ve lenf bezlerindeki büyümedir.
• Ayrıca halsizlik, yorgunluk, iştahsızlık ve gece terlemesi gibi belirtiler de görülebilir.
• Ateş, genellikle yüksektir.
• Ciddi vakalarda 40-40,5 C’a kadar çıkabilir ve 3 hafta ya da daha uzun sürebilir.
• En çok boyundaki lenf bezlerinde büyüme olur.
• Bezeler 1-4 cm büyüklüğünde,ağrısız, yumuşak ve mobildir.
• Boğazdaki beta-streptokok enfeksiyonundan farklı olarak hassas değildir.
• Boğaz ağrısı hastalığın ana belirtilerinden biridir.
• Bademcikler büyük,şiş ve kızarık olup üzeri kalın grimsi beyaz renkte  bir membranla kaplıdır.
• Membranın kaybolması 7-10 gün kadar sürer.
• Hasta çocuklar yemek yemede zorluk çekebilirler.
• Bazı hastalarda kulak ağrısı, bazılarında ise ense ağrıları olabilir.
• Hastaların %50’inde dalak büyümesi,%10-15’de ise karaciğer büyümesi görülebilir.
• Hastaların %3-19’unda gövde ve kollarda kaşınıtılı olmayan,ilk günlerde ortaya çıkıp bir hafta içinde kaybolan döküntüler oluşabilir.
• Ampisilin/Amoksisilin grubu antibiyotik kullanımı sonrasında, hastaların %90-100’ünde kaşıntılı, makülopapüler döküntüler oluşur.
• Bu döküntüler hastalığın tanısında önemli bir özelliktir.
• Hastaların %10-20’inde ilk günlerde üst göz kapaklarında şişlik görülebilir.
• Periferik kan yaymasında sitoplâzması geniş, mavi ve eritrositlerin etrafına yapışmış lenfosit (downey hücresi) görülür.
   

• Kansızlık, hepatit, sarılık, dalak yırtılması,menenjit gibi komplikasyonlar ortaya çıkabilir.
• Hastalığın halsizliği bazı kişilerde aylarca sürebilir.
• Çok nadiren yaşamı tehdit edebilir.
• Teşhis, muayene bulguları ve şikayetler ile konulur.
• Kesin teşhis, virusa karşı kanda oluşan antikorların saptanmasıyla olur.
• Anti-VCA IgM,Anti-VCA IgG ve Anti-EA pozitifliği ile teşhis konulur.
• Tedavisinde özel bir ilacı yoktur.
• İstirahat,ağrı kesici-ateş düşürücü ilaçlar yeterlidir.
• Hastalık 2-3 hafta içinde kendiliğinden iyileşir.
• Hastalığı geçirenlerde yaşam boyu bağışıklık oluşur.